CMR

CMR is een internationaal verdrag voor grensoverschrijdend transport over de weg.

CMR staat voor 'Convention relative au contrat de transport international de marchandises par route' en in het Nederlands heet dit 'Verdrag betreffende de overeenkomst tot internationaal vervoer van goederen over de weg'. Met het verdrag wordt het vergeven en afhandelen van opdrachten, aansprakelijkheid bij betalingsachterstand en verlies of beschadiging van de beschadigde goederen geregeld. In de documenten bij dit verdrag zijn ook voorschriften voor klachten en vrachtvervoerders die andere vrachtvervoerders opvolgen, opgenomen. Als een feit niet voldoende geregeld is door de CMR, is in aanvulling hierop het nationale recht van toepassing. De overeenkomst is uitsluitend bestemd voor het verladen van wegvoertuigen. Containers of wissellaadbakken gelden als zodanig niet als voertuigen in de zin van de CMR. Voor zulke internationale transporten wordt er een gestandaardiseerde CMR-vrachtbrief verstrekt.

Geschiedenis
Het verdrag kwam in 1956 onder leiding van de VN tot stand. Het werd toen door tien landen ondertekend. De landen die bij het ontstaan van de CMR waren betrokken, zijn België, Duitsland, Frankrijk, Luxemburg, Nederland, Oostenrijk, Polen, Zweden, Zwitserland en Joegoslavië.

In de Bondsrepubliek Duitsland werd het verdrag in 1961 geratificeerd en in de DDR in 1974. Inmiddels hebben alle Europese landen zich aangesloten bij het verdrag. Ook twee Afrikaanse landen (Marokko en Tunesië) en meerdere landen in Centraal-Azië en het Midden-Oosten doen mee.

De term
Met de term CMR wordt eigenlijk het verdrag zelf bedoeld, maar deze wordt in de praktijk vaak (ten onrechte) gebruikt voor de CMR-vrachtbrief. Dit gestandaardiseerde formulier is eigenlijk alleen bedoeld voor grensoverschrijdend transport als (minimaal) het land van vertrek of ontvangst van de goederen zich heeft aangesloten bij de CMR. Maar in de praktijk wordt het formulier ook vaak gebruikt bij nationale transporten.